To jest dramat!

Dzień dobry!

Dzisiaj mam dla Was post z kategorii Słowacki vs Mickiewicz. Każdy, kto spędza w sieci nieco więcej czasu niż tak naprawdę powinien, doskonale zna memy dotyczące "wojny" między Słowackim a Mickiewiczem. Który z nich jest ważniejszy i któremu należy się większa uwaga? Osobiście twierdzę, że twórczość obu panów jest równie ważna w kontekście literatury i historii. Radzę Wam podejść do tego tematu w podobny sposób, bo naprawdę nie warto zastanawiać się nad tym, czy czytać "Dziady", czy może "Kordiana". 

Kolejny raz, dzięki uprzejmości wydawnictwa GREG, mam dla Was propozycję nie do odrzucenia. Przedstawiam Wam dwa polskie dramaty powstałe w okresie romantyzmu. "Dziady" oraz "Balladyna" to utwory, które różnią się od siebie diametralnie. Co czytać, kiedy i dlaczego?

"Balladyna" Juliusza Słowackiego należy do kanonu lektur szkolnych. Omawia się ją w gimnazjum (teraz zapewne w wyższych klasach szkoły podstawowej). Jest to dramat zdecydowanie łatwiejszy w odbiorze, dlatego mamy z nim do czynienia na wcześniejszym etapie edukacji. Tytułowa bohaterka jest jedną z najbardziej charakterystycznych postaci kobiecych w literaturze. Każdy uczeń doskonale pamięta jej bezwzględność i chłód. Aż ciarki chodzą po plecach, kiedy tylko przypomni się akcja, która miała miejsce w lesie podczas zbierania malin... "Balladyna" to bardzo wartościowa pozycja, która porusza takie tematy jak zazdrość, relacje rodzinne, władza czy miłość. Zdecydowanie obowiązkowa lektura dla wszystkich! 

"Dziady" to znienawidzona lektura znacznej większości uczniów szkół ponadgimnazjalnych. II część tego niezwykłego dramatu jest omawiana na wcześniejszym etapie edukacji i jeszcze wtedy uczeń jest w stanie zrozumieć jego treść. Natomiast w szkołach ponadgimnazjalnych obowiązują części III oraz IV, które są prawdziwą męczarnią dla uczniów. Sęk w tym, aby mieć zajęcia z takim polonistą, który będzie w stanie dobrze wytłumaczyć pewne kwestie. Jeżeli nie macie lub nie mieliście tego szczęścia, dobrze radzę, aby mimo wszystko spróbować stawić czoła temu utworowi. Dlaczego warto? "Dziady" powinny być bliskie sercu każdego Polaka, ponieważ ze stron tego dramatu bije szczery patriotyzm, który jest nieśmiertelny. Mickiewicz przedstawił losy polskich zesłańców, więźniów oraz zagorzałych patriotów. Poruszył zakazaną część polskiej historii, którą mamy obowiązek znać. Do tego typu lektur nie powinniśmy podchodzić na zasadzie "Nie znam się, a wypowiem się", ale na zasadzie "Nie wiem, o co tu chodzi, ale chcę się dowiedzieć". Szanujmy historię. 

Dramat, jako utwór literacki, jest interesującą formą, ponieważ akcja jest bardzo zwarta, wszystko logicznie łączy się w całość, a didaskalia pozwalają czytelnikowi na taką interpretację przestrzeni i bohaterów, która jednocześnie zamyka się w pewnych ramach, ale daje też ogromne możliwości dla wyobraźni. To właśnie dlatego spektakle teatralne tak bardzo się od siebie różnią, mimo takiej samej treści. To również dlatego świat kultury jest tak urozmaicony, a odbiorcy nie mają prawa się nudzić. 

Wydawnictwo GREG ciągle rozwija swoją kolekcję "Kolorowa Klasyka", której celem jest zachęcenie uczniów do sięgania po lektury szkolne. Wiadomo, że im ładniejsza okładka, tym większa szansa na to, że wzrośnie zainteresowanie daną książką. :) Ze swojej strony gorąco Was zachęcam, abyście uświadamiali osoby ze swojego otoczenia (głównie te najmłodsze), że lektury szkolne są ważne i potrzebne! A żeby dodatkowo zachęcić do czytania, wystarczy znaleźć takie piękne wydania książek, które mówią same za siebie. Wspaniałe okładki, solidna oprawa, duża czcionka i ozdobne ilustracje w środku są pokusą dla każdego. Kolejny raz, zachwycona oprawą graficzną oraz treścią, polecam. :)

Za egzemplarze do recenzji dziękuję wydawnictwu: