"Ogniem i mieczem"

Panie i panowie! Z okazji rozpoczęcia nowego roku szkolnego - pora na lekturę szkolną!

Książka rozpoczyna się w roku 1647. Autor określa ten rok jako „dziwny”. Krótki wstęp do powieści pozwala nam zorientować się w sytuacji jaka panuje w Rzeczypospolitej w XVII wieku. Ciągle zagrożenie wojnami, wrogowie na każdym kroku, upadki, porażki. Z racji tego, że jest to powieść historyczna występuje tu wątek walk polsko-kozackich, z którymi nasza ojczyzna zmagała się w tamtym czasie.

Jednym z głównych wątków jest miłość Jana Skrzetuskiego i Heleny Kurcewiczówny. Wiele śmiechu i radości wprowadza pan Zagłoba, który słynie ze swojego ciętego dowcipu. Poznajemy też pana Longinusa Podbipiętę, który ślubował przed Najświętszą Panienką czystość dopóty dopóki, tak jak jego przodek z czasów bitwy pod Grunwaldem, nie zetnie trzech wrogich głów jednym cięciem, tym samym mieczem. Pojawia się też postać Michała Wołodyjowskiego, znanego jako „mały rycerz”. Wbrew pozorom, jest to jeden z najwaleczniejszych rycerzy Rzeczypospolitej. Grozy dodaje tutaj Bohun – Kozak, nieszczęśliwie zakochany w Helenie. Jest porywczy i nieopanowany.

 „Ogniem i mieczem” przede wszystkim ma swój klimat. Niczego tu nie zabraknie. Jeżeli chodzi o maturalną pomoc jak najbardziej można polecić tę książkę, bo znajdziecie tu mnóstwo przydatnych motywów. Jest to powieść, przy której można płakać i śmiać się. Jeżeli ktoś zżyje się z danym bohaterem, a ten bohater ginie na rzecz obrony swojej ojczyzny… Ciężko sobie wyobrazić emocje towarzyszące przy czytaniu tej książki. Można się świetnie ubawić przy tekstach pana Zagłoby, który jest wyjątkową postacią. Ten masywny mężczyzna, szlachcic, miłośnik trunków, często może wydawać się tchórzem. Nie jest to jednak prawdą. Czytając o losach poszczególnych bohaterów śmiało można powiedzieć, że Zagłoba jest mężnym rycerzem z głową na karku!

Niech nie zniechęca Was to, że jest to powieść historyczna, ponieważ nie stanowi ona jedynie opisu walk polsko-kozackich. Jest czymś więcej. Gwarantuję, że nie znajdziecie w żadnej książce takich emocji jak przy lekturze „Ogniem i mieczem”. Film jest równie dobry jak książka, ale zawsze warto sięgnąć w pierwszej kolejności po lekturę. Z całego serca polecam zapoznać się z tą literacką perełką. Myślę, że mała przerwa od fantastyki, romansideł i innych książek tego typu jest dobrym pomysłem.

Mam nadzieję, że przekonam kogoś do lektury. Osobiście przeczytałam całą Trylogię Sienkiewicza i zapewniam Was, że pierwszy tom, czyli „Ogniem i mieczem”, jest najlepszy. ;)

Tym, którzy jeszcze się uczą – życzę owocnej pracy w nowym roku szkolnym. Samych piątek! ;)
Kolejny post za tydzień ;)
Miłego dnia! ;)