"Nędznicy" Victor Hugo

Kochani! Dziś recenzja wyjątkowej książki. Recenzja, do której zbierałam się bardzo długo, ponieważ do ostatniej chwili nie wiedziałam, jak mam się zabrać za ocenienie prawdziwego dzieła przez ogromne "D"! Na samym wstępie bardzo Was proszę, żebyście mimo wszystko nie czytali opisu umieszczonego z tyłu książki, ponieważ moim skromnym zdaniem zdradza on zbyt wiele szczegółów fabularnych. To takie małe ostrzeżenie - dla Waszego dobra. :)

O czym opowiadają Nędznicy? Jest to XIX-wieczna powieść francuskiego autora, o której ciągle jest zbyt cicho... Nie znajdziemy jej w kanonie lektur szkolnych ani nawet w spisie lektur dla studentów filologii polskiej. Zapomniana, pomijana, ignorowana... Ja się pytam: CZEMU?! Nędznicy to historia nawróconego galernika - Jeana Valjeana. Jednak ograniczenie się tylko do tego jednego zdania to po prostu wielkie nic. Powieść Victora Hugo jest niesamowicie złożona, skomplikowana, wielowątkowa. Nie da się w kilku słowach zdradzić, o czym ona właściwie jest. W sumie łatwiej byłoby powiedzieć, o czym ona nie opowiada, ponieważ porusza tak dużo wątków, że wymienienie ich zajęłoby sporo czasu...

Nędznicy to powieść napisana przepięknym językiem i chwytająca za serce nawet najbardziej wymagającego i niewzruszonego czytelnika. Victor Hugo dysponował wspaniałym darem, opanował sztukę pisania do perfekcji i w moich oczach mieni się jako absolutny mistrz tego trudnego rzemiosła. Jego bohaterowie są bardzo wyraziści, wiarygodni i ciągle żywi w mojej pamięci i sercu. Uwagę przykuwają szczególnie: Jean Valjean, Javert, Kozeta, Fantyna, Mariusz czy Gavroche (imiona mogą się różnić w zależności od wydania powieści). O każdym z nich można powiedzieć naprawdę wiele już po jednym przeczytaniu. I właśnie to czyni Nędzników powieścią wybitną. Zaledwie jedno przeczytanie sprawia, że bohaterowie już nigdy nie pozwolą Wam o sobie zapomnieć. 

Victor Hugo w swoim monumentalnym dziele wykorzystał najpiękniejsze zasady religii chrześcijańskiej. I od razu zaznaczam, że nie jest to absolutnie żadna przeszkoda dla osób niewierzących lub wyznających inną wiarę, ponieważ te zasady są na tyle uniwersalne, że każdy człowiek powinien i w głębi serca chce się nimi kierować. Mam tu na myśli bycie dobrym dla drugiego człowieka, odpuszczanie komuś winy, nieczynienie zła czy bycie uczciwym. Prawie każdy bohater Nędzników prezentuje tego typu postawy i staje się wzorem do naśladowania. Nędznicy to lektura wymagająca, ale zdecydowanie warta przeczytania!

Cosette

Nędznicy to oficjalnie moja ulubiona książka i nie boję się tego przyznać. Do tej pory nie przeczytałam żadnej książki, która mogłaby w moich oczach równać się z dziełem Hugo. Z całego serca polecam wszystkim czytelnikom, bez względu na to, jaką literaturę lubicie najbardziej. W Nędznikach znajdziecie wszystko to, co najlepsze - niezapomniane przygody, okrutne prawdy, intrygujące zachowania behawioralne, bunt, wyrzeczenia, miłość, rozstanie, rewolucję, przemianę wewnętrzną, gniew, smutek, żal, radość, po prostu wszystko! Jest mi niesamowicie przykro, że jest to tak mało znana książka i dołożę wszelkich starań, żeby ten tytuł obił się o uszy jak największego grona czytelników. Pomożecie mi w tym? :)

P.S. Po przeczytaniu książki gorąco zachęcam do obejrzenia musicalu, którego wykonanie jest równie wspaniałe, co książka, choć niektóre treści zostały pominięte, co zapewne wynika z technicznych problemów i absolutnie nie mam o to pretensji. Warto zobaczyć, polecam! :)

Za egzemplarz do recenzji dziękuję wydawnictwu: