"Morza szept"

 Dzień dobry! ;)

Napiszę dzisiaj o książce, która przyciągnęła mnie swoją okładką. Przyznać trzeba, że jest piękna i zachęcająca do przeczytania przynajmniej opisu.

Już wcześniej miałam do czynienia z książkami o morskich stworzeniach. Ta książka jednak trochę się różni od pozostałych.

Mówiąc w skrócie:

Główną bohaterką jest siedemnastoletnia Elodie, która jest załamana po śmierci ojca. Opuszcza swoje rodzinne miasto, aby tymczasowo zamieszkać u ciotecznej babci Grace. Na miejscu poznaje bardzo sympatyczną dziewczynę Ruby i jej chłopaka Ashtona. Główna bohaterka panicznie boi się wody, więc przebywanie na wyspie jest dla niej nie lada wyzwaniem. Dodatkowego strachu przysparza jej stara wariatka Silly, która przepowiada okropne wydarzenia. Wkrótce po tych słowach nastąpił ciąg strasznych wypadków. Elodie jest przekonana, że ma to związek z jej przybyciem na wyspę. W międzyczasie poznaje cudownego chłopaka o turkusowych oczach i od razu się w nim zakochuje.

Takie słowa na okładce książki jak „Upojna saga miłosna” nie zachęcają mnie do czytania. Jeżeli chodzi o wątek miłosny to autorka naprawdę trochę przesadziła z uczuciami. Jednak mimo wszystko książka jest interesująca. Najbardziej sympatyczną i ciepłą postacią w tej książce jest dla mnie Grace. Być może dlatego, że dba o Elodie, jest świetną gospodynią domową i ma wiele pozytywnych cech. Oprócz niej na uwagę zasługuje także Ruby, która bezinteresownie kocha Ashtona pomimo wielu przeszkód. Tworzą piękny przykład dla wszystkich zakochanych par.

Bardzo przyjemnym elementem dla czytelnika są opisy przyrody w książce. Czytając o przepięknym krajobrazie wybrzeża wyspy odnosi się wrażenie, że Guernsey to niewielka miejscowość w Stanach Zjednoczonych. A jednak ciągle mówimy o Europie! Przy tym trzeba zaznaczyć, że autorka książki jest Niemką, co pewnie ma wpływ na miejsce akcji.

Oprócz tego w książce jest kilka scen, które czyta się jednym tchem, żeby jak najszybciej znać ich zakończenie.

Jednak mam mieszane uczucia. Zmyślone stwory, plonksy i niksy, są dla mnie lekką przesadą. Uważam, że główna bohaterka jest mało interesująca, a przyjemność czytania czerpie się z drugoplanowych postaci. Książka nie powinna wyglądać w ten sposób.

Polecam ją dla osób, które lubią lekkie romansidła i świat fantastyki, ale też dla tych, którzy chcą dowiedzieć się więcej o interesujących bohaterach drugoplanowych. Przypominam, że nie jest to powieść jednotomowa. Stanowi jedynie wstęp do morskiej trylogii. Do tej pory nie widziałam drugiej części w polskim wydaniu, ale być może niedługo się ukaże ;)