"O miłości" Charles Bukowski

Znawcy twórczości Charlesa Bukowskiego mogą w tej chwili mieć do mnie niemałe pretensje, ponieważ swoją przygodę z tym artystą zaczęłam... właśnie teraz. Prościej mówiąc, zaczęłam od końca i zapewne zrobiłam bardzo źle. Ale przejdźmy do rzeczy.

Charles Bukowski to amerykański XX-wieczny poeta, który ciągle szokuje i przez niektórych uznawany jest za, wybaczcie określenie, zboczeńca. Choć nie czytałam powieści Bukowskiego, to już na podstawie jednego zbioru wierszy jestem w stanie potwierdzić, że twórczość tego pisarza rzeczywiście w dużej mierze opierała się na erotyzmie. Nie jestem miłośniczką pikantnych treści, szczególnie w literaturze, dlatego do tej pory stroniłam od Bukowskiego. Pomyślałam jednak, że warto byłoby zacząć czytanie od krótszych form, więc sięgnęłam po wiersze. Charles Bukowski to dość głośne nazwisko, dlatego nie mogłam przejść obojętnie obok tej książki. 

Bukowski to naprawdę kontrowersyjny twórca. Nie da się ukryć, że jego wiersze wręcz ociekają wulgarnością, brzydkimi zwyczajami ludzkimi, niestosownościami i prostotą. Większość ludzi ceni Bukowskiego za trafne przesłanie, które jest w stanie dotrzeć do każdego człowieka ze względu na przejrzystą formę. Wydaje mi się, że twórczość tego autora nie spodoba się osobom literacko wrażliwym, to znaczy tym, którzy w literaturze szukają najwyższej formy kultury. Bukowski łączy ze sobą wielką sztukę i prymitywność, co niektórych może razić. Jego wiersze bardziej przypominają krótkie opowiadania niż ciąg przemyśleń, które odbiorca sam musi odnaleźć. 

Są osoby, dla których nie ma podziału słów na stosowne i niestosowne. Wszystkie słowa mieszczą się w szerokim pojęciu kultury i wszystkich można używać wedle życzenia i wymagań twórcy. Ja jednak nie należę do tego grona i moim zdaniem wiersze Bukowskiego są całkowicie pozbawione poetyckiego kunsztu, magicznej aury, subtelności i sensualności. Jest to poezja brutalna, zbyt dosłowna i wulgarna. Wiem, że mi się oberwie za te słowa, ale taka jest moja subiektywna opinia. Twórczość powinna poruszać odbiorców, ale niestety jedyne emocje, jakich doświadczyłam podczas lektury tej poezji, są nieprzyjemne. Miłośnikom naprawdę brutalnej, surowej twórczości Bukowskiego polecam. Tym wrażliwszym - odradzam. 

Za egzemplarz do recenzji serdecznie dziękuję: